در وضعیت کارخانه کامل، بیسکویت ساده گرجی خود را با اختراع نوشابه یافتند، بسته بندی شده یا با وزن به فروش می رسد، در نهایت شروع به جذب توده ها کرده است و به دلیل ماهیت ترد و فشردگی دلپذیرش عشق و حمایت آنها را به دست آورده است.
با این حال، برای بسیاری از ما مزه تمبر نه کارخانه ای مهم تر و قابل درک تر است، بلکه کلوچه های مادرانه خانگی، این دستور غذا از مادربزرگم به مادرم رسید، و به مادربزرگم – از مادربزرگش، و همه آنها با حسادت آن را از چشمان کنجکاو دور نگه داشتند.
هنوز در میان مردم سنت های پختن روی صلیب میانه زنده است، در چهارمین هفته (عبادت) روزه بزرگ، شیرینی های آیینی ساخته شده از آرد چاودار – به شکل صلیب.
در گذشته دانه های غلات، صلیب و سکه پخته می شد و آنها معتقد بودند که چنین کلوچه هایی به شخم زن نیرو می بخشد، برای بیماران شفا می بخشد و به برداشت خوب کمک می کند.
کسی که در دندانش به صلیب یا سکه برخورد کرد، طبق معمول بهار کاشت یا – همزمان با ورود اولین پرندگان، سنت فراخوانی بهار با “لارک های” معروف – از خمیر مخمر، با چشم و دانه.
با گذشت زمان، معنای جادویی این آیین از بین رفت و ویژگی خوراکی آن به یک غذای معمولی تبدیل شد، که آنها شروع به تهیه آن برای انواع مناسبت های رسمی کردند: عروسی، جشن تعمید، یا تعطیلات خانوادگی دیگر.
علاوه بر “لارک”، سایر کلوچه های “پرنده” از زمان های قدیم در روستاهای روسیه پخته شده است: “گنجشک ها”، “برفی ها”، “وادرها”، “زاغی ها”، “خروس ها”.
به عنوان مثال، Kargopolye هنوز هم به خاطر “گروس” های خود مشهور است که از خمیر به صورت دسته های پیچیده پخته می شوند و با خیال پردازی به شکل امواج، حلقه ها، مارپیچ ها، شبکه ها، دایره ها، گیاهان، شکل های حیوانات و پرندگان قرار می گیرند.
خمیر روی آب، از آرد چاودار، با دانه های کنف یا کتان تهیه می شود، و “گروس” های از قبل پخته شده سخاوتمندانه با روغن بذر کتان چرب می شوند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.